انرژی زمین گرمایی

انرژی زمین گرمایی از انرژی حرارتی قابل دسترس از داخل زمین استفاده می کند.گرما از مخازن زمین گرمایی با استفاده از چاه ها یا وسایل دیگر استخراج می شود.

مخازنی که به طور طبیعی به اندازه کافی گرم و قابل نفوذ هستند، مخازن گرمابی نامیده می شوند، در حالی که مخازنی که به اندازه کافی گرم هستند اما با تحریک هیدرولیکی بهبود می یابند، سیستم های زمین گرمایی تقویت شده نامیده می شوند.

هنگامی که در سطح قرار گرفتند، می توان از سیالات با دماهای مختلف برای تولید برق استفاده کرد.فناوری تولید برق از مخازن هیدروترمال بالغ و قابل اعتماد است و بیش از 100 سال است که کار می کند.

 

برق آبی

برق آبی انرژی آب را که از ارتفاعات بالاتر به پایین تر حرکت می کند مهار می کند.می توان آن را از مخازن و رودخانه ها تولید کرد.نیروگاه های آبی مخزنی به آب ذخیره شده در یک مخزن متکی هستند، در حالی که نیروگاه های برق آبی جریان رودخانه انرژی را از جریان موجود رودخانه مهار می کنند.

مخازن برق آبی اغلب کاربردهای متعددی دارند - تامین آب آشامیدنی، آب برای آبیاری، کنترل سیل و خشکسالی، خدمات ناوبری و همچنین تامین انرژی.

برق آبی در حال حاضر بزرگترین منبع انرژی های تجدیدپذیر در بخش برق است.این متکی بر الگوهای بارندگی به طور کلی پایدار است و می تواند تحت تأثیر منفی خشکسالی های ناشی از آب و هوا یا تغییرات اکوسیستم هایی باشد که بر الگوهای بارندگی تأثیر می گذارد.

زیرساخت های مورد نیاز برای ایجاد انرژی آبی نیز می تواند به روش های نامطلوبی بر اکوسیستم ها تأثیر بگذارد.به همین دلیل، بسیاری از آبی های مقیاس کوچک را گزینه ای سازگارتر با محیط زیست و به ویژه برای جوامع در مکان های دوردست مناسب می دانند.

انرژی اقیانوس

انرژی اقیانوس از فناوری‌هایی نشأت می‌گیرد که از انرژی جنبشی و حرارتی آب دریا (مثلاً امواج یا جریان‌ها) برای تولید برق یا گرما استفاده می‌کنند.

سیستم‌های انرژی اقیانوسی هنوز در مراحل اولیه توسعه هستند، با تعدادی از نمونه‌های اولیه دستگاه‌های موجی و جریان جزر و مدی در حال بررسی هستند.پتانسیل نظری برای انرژی اقیانوس به راحتی از نیازهای انرژی فعلی انسان فراتر می رود.

بیوانرژی

انرژی زیستی از انواع مختلفی از مواد آلی به نام زیست توده مانند چوب، زغال سنگ، سرگین و سایر کودها برای تولید گرما و نیرو و محصولات کشاورزی برای سوخت های زیستی مایع تولید می شود.بیشتر زیست توده در مناطق روستایی برای پخت و پز، روشنایی و گرمایش فضا، عموماً توسط جمعیت فقیرتر کشورهای در حال توسعه استفاده می شود.

سیستم‌های زیست توده مدرن شامل محصولات زراعی یا درختان اختصاصی، بقایای کشاورزی و جنگل‌داری و جریان‌های مختلف زباله‌های آلی است.

انرژی ایجاد شده از سوزاندن زیست توده باعث انتشار گازهای گلخانه ای می شود، اما در سطوح پایین تر از سوزاندن سوخت های فسیلی مانند زغال سنگ، نفت یا گاز.با این حال، انرژی زیستی تنها باید در کاربردهای محدود مورد استفاده قرار گیرد، با توجه به اثرات بالقوه منفی زیست محیطی مربوط به افزایش مقیاس بزرگ در مزارع جنگل و انرژی زیستی، و در نتیجه جنگل زدایی و تغییر کاربری زمین.